Kesiannye die..

salam..

Selamat pg semua..
ini adalah entry autopublish ye..
pagi2 memang x leh nak berentry, keje banyak lor..

Nak cite pasal fatin,
memandangkan skang ni ayahnye dah start kerja,
maka memang tak de lah jumpa ayah bila ambil die dari rumah pengasuh..
nampak muka umminye je lah..

So semalam, die tanye lagi.." mi, ayah ne?"
aku pun jawab.. "ayah keje sayang.."
die balas balik, " ayah je??"
aku jawab, " a'ah.. ayah keje"
pastu die senyap jap.. and layan bebelan die yang biasa die buat dalam keta..

sampai je umah, die nampak keta putih kami, (keta ni memang ayah die biasa bawak)
terus die cakap " mi, ayah tu.."
aku jawab lah, " mana ada ayah.. ayah kan keja. Tu kereta ayah je.."
pastu die diam..
masuk je umah, die terus say, " ayah...!!!"
alahai.. syahdu je rasa..
aku jawab lagi.. "ayah keje lah ten.."
pastu die balas " ayah je?, ayah tade??"
aku jawab. " a'ah.. mana de ayah.. nanti malam ayah balik ye.."

lepas tu die diam and main basikal dia..
tak lama lepas tu aku ajak dia masuk bilik..
buka je pintu bilik terus die sebut lagi pasal ayah die..
aduhai lah.. tak tau camne nak jawab dah..

agaknye die rindu kot kat ayah die..
baru beberapa jam x nampak muka dah sebut2..
kalau lah di buatnye ayahnye kena outstation, adui... bertambah syahdu lah aku nak menjawab dan mendengar die sebut ayah je..

Malam tu, bila hubby balik dari kerja, and fatin pun dah lena..
aku pun cerita lah kat hubby pasal fatin asyik tanye ayah je..
kesian plak tengok die camtu..
sedih pun ade..
agaknye die dah biasa di jemput kami berdua masa ayahnye cuti,
bila tak tengok ayahnye datang ngan ummi jemput die,
die pun tanye lah ayah mana.. ayah mana...

yang pening nak menjawabnye adelah; aku!! uuuwwwaaa...

sekian dulu...
daaaaaaaaa
-chugie-